Emerytury po nowemu, czyli wszystkie zmiany, dotyczące obniżenia wieku emerytalnego, to temat, który wprowadził lekkie zamieszanie wśród osób, które skończyły 60. rok życia. Uprawnienia do świadczeń emerytalnych posiadają osoby, które osiągnęły określony w ustawie wiek emerytalny: 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.
Coraz więcej osób, których dotyczy ustawa zastanawia się, czy warto już skorzystać z dobrodziejstw systemu emerytalnego. Dobrze jest rozważyć, czy osiągniecie odpowiedniego wieku to ten właściwy moment, aby pożegnać się z miejscem pracy. Im dłuższy czas pracy, tym świadczenia emerytalne będą wyższe. Swoją decyzję dobrze jest podeprzeć konkretnymi wyliczeniami. Można w tym celu wybrać się do właściwego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, gdzie pracownicy wykonają symulację, na ile decyzja o natychmiastowym przejściu na emeryturę ma sens. Może się okazać, że wystarczy popracować jeszcze trochę i móc liczyć na lepsze świadczenia.
Wysokość świadczeń
Jeśli zależy nam na wyższej emeryturze, warto poczekać z przejściem na nią nawet kilka lat. Emerytury po nowemu oblicza się według dotychczas znanych zasad. Kwota, jaką będziemy otrzymywać co miesiąc jest uzależniona od dwóch czynników:
– wysokości podstawy obliczenia emerytury
– tak zwanego parametru dalszego trwania życia
Podstawę obliczenia dzieli się przez parametr. W ten sposób ZUS dokonuje wyliczenia naszej emerytury. Na podstawę obliczenia emerytury składają się wszystkie pieniądze, jakie zostały zgromadzone na indywidualnym subkoncie. To także zwaloryzowane składki na ubezpieczenie emerytalne oraz zwaloryzowany kapitał początkowy. W tym miejscu uświadamiamy sobie, że na wysokość naszej emerytury kluczowy wpływ będzie mieć nie tylko długość czasu pracy, ale przede wszystkim waloryzacja. Drugi element, czyli czas trwania dalszego życia, jest czynnikiem automatycznym, ogłasza go co rok Główny Urząd Statystyczny. Tabela parametru dalszego życia jest dostępna między innymi na stronie ZUS.
Składanie wniosku
Emerytury po nowemu to także wiele kruczków dodatkowych. Na wysokość emerytury ma również wpływ miesiąc, w którym złożono wniosek o rezygnacje z pracy. Składki na ubezpieczenie emerytalne podlegają kwartalnej waloryzacji w roku, w którym składamy wniosek o emeryturę. Waloryzacja polega na pomnożeniu nagromadzonych składek przez wskaźnik waloryzacji. Jeśli wniosek złożymy w trzecim kwartale, wówczas składki będą pomnożone przez wskaźnik z pierwszego kwartału. Statystyki pokazują, że wskaźnik waloryzacji jest najwyższy w pierwszym kwartale, dlatego najlepiej składać wniosek w lipcu a omijać czerwiec.
Skoro miesiąc składania wniosku jest w stanie zmniejszyć lub zwiększyć świadczenie emerytalne nawet o kilka procent, to każdy kolejny rok również wpłynie na jej wysokość. Dane wskazują, że dodatkowy rok może podnieść emeryturę nawet o 8%. Warto więc popracować dłużej, ciesząc się później nieco wyższymi dochodami.
